1. Ασφάλεια και Κυβερνοπροστασία
Τα περιστατικά όπως η απόπειρα AI-πλαστοπροσωπίας στον Λευκό Οίκο χτυπάνε καμπανάκι και για εμάς. Η Ελλάδα – με τα ευάλωτα κρατικά δίκτυα και τις ακόμα νωπές πληγές από υποθέσεις τύπου Pegasus – χρειάζεται:
-
Επείγουσα αναβάθμιση του κυβερνοαμυντικού δόγματος.
-
Θεσμικό φιλτράρισμα των AI εργαλείων (ειδικά σε Δημόσιο και Παιδεία).
2. Βιομηχανική Πολιτική και Αυτονομία
Η Ινδία «χτίζει σπίτι» για το AI – επενδύει σε GPUs, ομάδες, εθνική τεχνογνωσία. Εμείς;
-
Η Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει ρόλο πύλης AI στην ΕΕ μέσω Θράκης και Βορείου Ελλάδας (logistics + data centers + brain drain reversal).
-
Αλλά χρειάζεται στρατηγική – όχι απλώς funding σε startups που φτιάχνουν app-άκια με GPT-4.
3. Παιδεία – Το Αλφαβητάρι της Νέας Εποχής
Η Ινδονησία εισάγει AI στα σχολεία, όχι απλώς ως εργαλείο, αλλά ως γνώση. Εδώ:
-
Δεν υπάρχει εθνικό AI curriculum.
-
Δεν εκπαιδεύουμε καθηγητές για το τι είναι AI (ούτε πώς να το αντιμετωπίζουν στις εξετάσεις και τις εργασίες).
Μήπως αντί να απαγορεύουμε το ChatGPT στις σχολικές αίθουσες, να μάθουμε στα παιδιά πώς να το χρησιμοποιούν υπεύθυνα;
4. Ευρωπαϊκή Στρατηγική – Η Ελλάδα ως Συμμέτοχος ή Θεατής;
Η Ευρώπη προσπαθεί να περάσει AI Act, με έμφαση στην ηθική και τη διαφάνεια.
-
Η Ελλάδα πρέπει να πιέσει για ειδικές προβλέψεις για μικρές χώρες και τοπικά οικοσυστήματα.
-
Να στηρίξει public-private AI hubs για γεφύρωση τεχνολογικού χάσματος – π.χ. πανεπιστήμια + επιχειρήσεις + Δήμοι.
Συμπέρασμα:
Η AI δεν είναι απλώς εργαλείο, είναι εθνική υποδομή. Όποιος επενδύσει σοβαρά τώρα, θα είναι αυτόνομος αύριο. Όποιος την αγνοήσει, θα εξαρτάται για πάντα από άλλους.
